35 lines
1.2 KiB
Text
35 lines
1.2 KiB
Text
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier
|
|
Zo maar drijven; na het vliegen in de wolken drijf je hier.
|
|
Met je kleuren die vervagen,
|
|
zonder zoeken, zonder vragen.
|
|
Eindelijk voor altijd rusten
|
|
met de bloemen die je kuste.
|
|
Geuren die je hebt geweten,
|
|
alles kan je nu vergeten,
|
|
op het water wieg je heen en weer.
|
|
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier.
|
|
|
|
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht,
|
|
als een vlinder, altijd vrij en voor het leven op de vlucht,
|
|
wil ik sterven op het water,
|
|
maar dat is een zorg van later.
|
|
Ik wil nu als vlinder vliegen,
|
|
op de bloemenblaren wiegen.
|
|
Maar zo hoog kan ik niet komen,
|
|
dus ik vlieg maar in mijn dromen.
|
|
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht,
|
|
als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht.
|
|
|
|
Om te leven, dacht ik, je zou een vlinder moeten zijn,
|
|
om te vliegen heel ver weg van alle leed en alle pijn.
|
|
Maar ik heb niet langer hinder
|
|
van jaloers zijn op een vlinder.
|
|
Als zelfs vlinders moeten sterven,
|
|
laat ik niet mijn vreugd' bederven.
|
|
Ik kan zonder vliegen leven,
|
|
wat zal ik nog langer geven
|
|
om een vlinder die verdronken is in mei?
|
|
Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn.
|
|
|
|
|
|
Lennaert Nijgh / Boudewijn de Groot
|